Kafası gerçekten çalışmış olsa...
Arzı kan rengine boyamaz insan.
Sevip sevilmeye alışmış olsa...
Neşe'ye sevince doyamaz insan.
Kulluk yolunda ki verilen söze...
Yürekten katılan aye'sin insan.
Geldiğin tarafa dönersin öze...
İmtihan için bir gayesin insan.
İNSANA
Kul değişip huzur kayıp olunca…
İnsan olan sevgi arar insana.
Uğraşmazsan hayat gitmez yolunca…
Nefret değil sevgi karar insana.
Aşkın ırmağına dalmamış olan...
Pis gönüle ilham akışır mı hiç ?
Sevda kapısını çalmamış olan...
Göz taa ötelere bakışır mı hiç.
Her türlü nimetin içinde iken...
Gözü aç olana insan deniyor
Fani bir hayatın hiçin de iken...
Sözü aç olana insan deniyor.
şeytanın resmini bastırıp giymiş...
Ruhsuz bedenine bip’li insanlar.
Acılar gelirken çalmıyor siren...
Bir çok canlı Candan bıktı bıkacak.
Merhamet denilen şu eski tren...
Yanlış yönde raydan çıktı çıkacak.
2115
İNSANLIKTAN NASİP ALMAMIŞ OLAN.
Ne babayı nede anayı tanır...
İnsanlıktan nasip almamış olan.
Yüzüne güleni dostumdur sanır...
Birisi hoş alim, diğeri zalim...
Alim değil bence şu yanmalı'dır.
Eğer ki düzelsin diyorsa halim..
İnsanlık uykudan uyanmalıdır.
İNSAN
Nefsine uyarak çıkar leşine...
Yeşil sinek gibi çokuyor insan.
Kapılmış giderken dünya peşine...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!