Çulsuz Kavattan Şiiri - Veysel Şimşek

Bir defa aldandım daha aldanmam,
Böylesi itlerin adını anmam,
Kaçtı gitti daha düzelir sanmam,
Kimseye hayır gelmez çulsuz kavattan.

Gerçekten herkesin canını yaktı,
Gelene gidene bir bir borç taktı,
En sonunda tümden çividen çıktı,
Kimseye hayır gelmez çulsuz kavattan.

Alışmış onu bunu dolandırmaya,
Berrak akan suyu bulandırmaya,
Bundan sonra gerek yoktur sormaya,
Kimseye hayır gelmez çulsuz kavattan.

Yalancılık üzerinde yazdı ün,
Hak yiyende olmaz İman ile Din,
Lanet olsun derim tanıştığım gün,
Kimseye hayır gelmez çulsuz kavattan.

Geleni gideni tek tek herkesi sattı,
Aldığı paraların üstüne yattı,
Sattıda ne oldu sonunda battı,
Kimseye hayır gelmez çulsuz kavattan.

Herkes bunlardan yırtıyor yaka,
Dağlarda dayanmaz alınan aha,
İnşallah geriye dönmez bir daha,
Kimseye hayır gelmez çulsuz kavattan.

İyiliği suistimal yaptı kıymet bilmedi,
Çulsuz dallamanın izi bile kalmadı,
Bir gidiş gittiki geri gelmedi,
Kimseye hayır gelmez çulsuz kavattan.

Veysel derki ne diyem yazıklar olsun,
Benden uzak dursun Allahtan bulsun,
Kelin ilacı varsa başına çalsın,
Kimseye hayır gelmez çulsuz kavattan.