Çul Etti Oğul Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

ÇUL ETTİ OĞUL
Neyine güvenem fani cihanın,
Istırap elemi bol etti oğul,
Nice medresenin, sarayın, hanın,
Yıktı duvarını yol etti oğul.

Cahil cühelanın, erat' ın, mir'in,
Gözüne gösterip dünyayı şirin,
Akibet altına sokarak yerin,
Nice anaları dul etti oğul.

Karabasan olup üstüne çöktü,
Beklenmedik anda boynunu büktü,
Yaprağı soldurdu, çiçeği döktü,
Pembe, yeşil, al'ı pul etti oğul,

Pehlivan misali kavradı yurdu,
Gün kızdırdı ortalığı kavurdu,
Poyraz esti patos gibi savurdu,
Atlası, ipeği çul etti oğul.

Fitne zapt eyledi anakarayı,
Dağıttı düzeni, bozdu arayı,
Harabeye döndü gönül sarayı,
Çayırı, çimeni çal etti oğul.

Günden güne hak yolunu şaşırdı,
Garip Müçtehit' i dağdan aşırdı,
Sabır bardağını iyce taşırdı,
Sırma saçlıları kel etti oğul.

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.