Bilgisizce aklım daldı derine
Daha derinlere özüm dalmadı.
Tutup zannı koydu bilgi yerine
O an da akıla lüzum kalmadı.
Eskiden de bu iş böyleydi derdi
Arayıp sormadan hükmünü verdi
Beğendi hükmünü postunu serdi
O miskin haline sözüm olmadı.
Nefsine uyunca tembellik çöktü
Bütün noksanını ortaya döktü
Meyveli ağacı kökünden söktü
Bağından sepete üzüm dolmadı.
Görünüşüm böyle halde olsa da
Aklımı başımdan gaflet alsa da
Karanlık aleme nefsim dalsa da
Aydınlığın nuru gözüm almadı.
Bir gün filizlenir bu olgun tohum
Kurtulur çorak tan yeşerir ruhum.
Yol diye bildiğim şu yanlış ahım
Durmuş oğlu bize çözüm kılmadı.
Kayıt Tarihi : 7.10.2020 15:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/07/cozum-kilmadi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!