İnsanı: dıştan bilenler;
Halini, nişan bilirler…
İnsanı: içten bilenler;
Kalb kuyusunu deşerler…
Kalblerde ne var görülmez;
Filimler, ruhu göstermez…
Makamlar, gözle görülmez;
İnsan, dışardan bilinmez…
Vücut, yemede bulur can
Ruh, zikirle bulur eman…
Kalbinde: sınırsız iman;
Bir harikadır, bu insan…
Açıp baksa da kabrini,
Topraktaki, o, şeklini
Binlerce, çeksen resmini,
Çözemezsin, tek sırrını…
Kayıt Tarihi : 26.8.2009 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!