Coşmuşum Oğul Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

COŞMUŞUM OĞUL
Derin hülyalarda atarken turu,
Farkında olmadan koşmuşum oğul,
Bir hevesle almak için desturu,
Deli pınar gibi coşmuşum oğul.

Hissiyat sahibi olarak birden,
Aşk ile yoğrulup envai türden,
Bismille doğrulup yattığım yerden,
Deli pınar gibi coşmuşum oğul.

Ortam değil iken günlük güneşlik,
Ezanlar eyledi ruhuma eşlik,
Amelim olmasın deyu üleşlik,
Deli pınar gibi coşmuşum oğul.

Gitmesin sözlerim sakın yadına,
Yemin edip yaradan' ın adına,
Ermek üzre hakkın lezzet tadına,
Deli pınar gibi coşmuşum oğul.

Etmeyip cismimi dünyada cüda,
Düşümde pirimi göstersin hüda,
Diye niyaz edip secde rükûda,
Deli pınar gibi coşmuşum oğul.

Kaybettiğim kimliğimi bulmadan,
Mevlä'nın sevdiği kul'u olmadan
Dur deme duramam murad almadan
Deli pınar gibi coşmuşum oğul.

Müçtehit olarak vakti seherde,
Kalkıp niyaz edip hakk'a her yerde,
Açılsın diyerek nurani perde,
Deli pınar gibi coşmuşum oğul.

Sözlük:
Üleş: Pay

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi