Coşmaya Dursun Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

ÇOŞMAYA DURSUN
Bu marifet bize hakkın vergisi,
Gönüle muhabbet düşmeye dursun.
Şairin dilinde olmaz sürgüsü,
İlham pınarları coşmaya dursun.

Şair dediğin zat oldu olası,
Haksızlığı kabüllenmez doğası,
Ne çobanı kalır, ne bey, ağası,
Göçer konarları şaşmaya dursun.

Gürzü umursamaz, takmaz kalkanı,
Her olur olmaza kaynamaz kanı,
Kimse durduramaz azgın volkanı,
Kabarıp lavları taşmaya dursun

Yaz dedimi yücelerin yücesi
Gündüzü kararmaz, olmaz gecesi,
Tükenmez kelamı, bitmez hecesi,
Şevki lügatları aşmaya görsün.

Keremin, Mecnunun diğerlerinin,
Aşiyanı olup yad illerinin,
Var olan ümidin hayallerinin,
Azmedip peşinden koşmaya dursun.

Zambağa, laleye, sümbüle güle,
Özenir havada uçan bülbüle,
Derdini anlatır, rüzgara, yele,
Girip aşk odunda pişmeye görsün.

Müçtehit kulların dilinden marşı,
Göğe yükselirken,titretir arşı,
Aslıya, Leylaya, Şirine karşı,
Yüreği kabarıp şişmeye görsün.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi