Coşkun Akan Bir Pınarsın

Bozuldu yine o yarla aram.
Duyulmaz oldu dertli naram.
Üzüldükçe üzülüyorum.
Müzminleşiyor gönül yaram.

Küstü yine o yar bana.
Sancılar girdi ha bire sol yana.
Sıla edindim yâd elleri.
Öfke ve intikam girdi asil kana.

Baktı yine o yar celalli ve haşin.
İlmek tutmadı sevda nakşın.
Coşkun akan pınarsın.
Ama yorgunluğumu gidermedi akışın.

Gitti yine o yar benden uzağa.
Hasret kaldım sıcak bir azığa.
Tam menzil murat alacakken,
Rastladım enva-i türlü tuzağa.
17-20/ Kasım/ 2015