Mazlumun sinesinde vahşi amellerini
Test eden medeniyet sarılınca silaha,
Bir çocuk ah ederek kaldırdı ellerini,
Dedi: "Sizi şikayet edeceğim Allah'a! "
"Savaş ne bilmiyorum ben daha çok küçüğüm,
Gül tutuyor ellerim düşün artık yakamdan.
Ben zulmün külfetini sırtlanmış bir çocuğum
Yardım dileniyorum o en ulu makamdan."
Kör dünya, çocukları sahipsiz mi sanmıştı?
Bu acı göz yaşından, bu dert, bu yara kandan.
Milyonların feryadı arşa kanatlanmıştı,
Irak, Doğu Türkistan, Filistin, Arakan'dan.
Kimsesizler kimsesi, açınca kucağını
Gafletteki insanı şaşkına döndürmüştü.
Çocukları öldüren cellatın ocağını,
Çocuğu öldürmeyen virüsle söndürmüştü.
Hüsamettin Kandemir
Hüsamettin KandemirKayıt Tarihi : 16.3.2020 14:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüsamettin Kandemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/16/corona-nin-hikayesi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)