Corona Algısı Şiiri - Kemal Tekir

Corona denilen püsküllü bela,
Savaş açtı sanki,
tüm insanlığa.
Uğruyormuş her sene,
mutasyona,
Aşısı bulunur ancak bir
yılda.

Ağızdan,burundan girmesin diye,
Takmakzorundayız
hepimiz maske.
Hapis etti,hepimizi evlere,
Ne zaman bitecek bu
kabus çile.

Ürettiyse onu,hin oğlu
hinler,
Birgün aşısını üretecekler,
Herkes aşı olacak ya
korkudan,
Çip takalım diyecekler
ardından.

Akıllı teknokentler kuracaklar,
Çiple açılacak,bütün
kapılar.
Çiple çalışacak bütün araçlar,
Herşeyimizi kayda alacaklar.

Parayı ortadan,kaldıracaklar,
Çiple alışveriş,yaptıracaklar.
Olursa sisteme baş
kaldıranlar,
Çiplerine bloke koyacaklar.

Hiçbirşeyi alamaz,
satamazsın,
Belki de bu yüzden,
aç kalırsın.
Hastalansan tedavi
olamazsın,
Derdini kimseye anlatamazsın.

Şeytanla kolkola girmiş
baronlar,
Biyolojik silah üretiyorlar.
Yayılınca pandemik hastalıklar,
Dünya nüfusunu azaltacaklar.

Korkulu düş ,görmek
istemiyorsan,
Uyan,ey insanlık derin
uykudan.
Artık aleyhine işliyor
zaman,
Geleceğin karartılıyor,
inan.

Şer güçlere kaptırmadan
yakanı,
Alt üst et oynanan,hain
planı.
Tanı sana kurulan,
tuzakları,
Zaman oyunları bozma zamanı.

Kemal Tekir