Çorak Alanlar Şiiri - Kasım Kobakçı

Son verelim artık ekmek israfına,
İsraf etmeyelim yiyecekleri.

Çöpe atıldı yemek tabakları,
Hadi kör adam, yalayalım hadi.

Devam ediyor tüm hızıyla giyim israfı,
Bir anlık boş zevk için.

Zaman kaybımızsa ön saflarda,
Ayıp yok, utanma yok raflarda.

Tanrım, barışsın artık barut ve ateş,
Her yer toz duman, her yer yanıyor.

Kapat karanlığın gözlerini kendine,
Uykunuz için kötüdür, çok fazla uyku.

Kör etti gözümüzü aşinalık ve kimlik,
Bilmiyoruz beyazı ve siyahı.

Alışırken gözlerimiz gölgeye,
Göremiyoruz parlak yolları.

Gömülsün yasak şeyler çorak çöllere,
Doldursun iyilikler gölleri ve barajları.

Yavaş yavaş sulansın susayan topraklar,
Yemyeşil bir cennete dönüşsün çorak alanlar.