Çorağım Gardaş Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

ÇORAĞIM GARDAŞ

Zannetmeyin beni ilim okudum,
Sanatı öğrenip yatıp uyudum,
Istar tezgâhında kilim dokudum,
Ben usta değilim çırağım gardaş.

Tarafıma sarf edilen sözlerden,
Dolayı ayrılıp koptum özlerden,
Onun için değil sade gözlerden,
Gönüllerden dahi ırağım gardaş.

Ezildim büzüldüm göz göre göre,
Usandım canımdan tez verdim fire,
Paçavra misali yığıldım yere,
Issız çölden bile çorağım gardaş.

İncinince haysiyetim gururum,
Arap çöllerinde gezer durum,
Acıkınca bir çift keklik vururum,
İnan belli değil durağım gardaş.

Torpilim bulunmaz, dayım zaten yok,
Dünyada alamam bir rahat soluk,
Gözümden boşanır yaş oluk oluk,
Postada gecikir evrağım gardaş.

Çekirgeler ekinime saldırır,
Poyraz eser harmanını kaldırır,
Azgın seller haracını aldırır,
Verimli değildir toprağım gardaş,

Köstü ambarımdan darı aşırır,
Öğle gün olur ki sabrım taşırır,
Düz ovada hedefini şaşırır,
Yolunu bulamaz kısrağım gardaş.

Temmuz sıcağında karlar erimez,
Ağacın köküne sular yürümez,
Çiçek açar amma meyveyi vermez,
Dalında sararır yaprağım gardaş.

Gülmeyen talihe rıza gösterdim,
Verandaya yatak döşeği serdim,
Yatağa uzandım işi boş verdim,
Bir tek tembellikte kıvrağım gardaş.

Sakın ha arama bende meziyet,
Müçtehit olarak çektim eziyet,
Tamda anlattığım gibi vaziyet,
Biraz şaka vari matrağım gardaş.

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü