sandımki, cennetin bahçesindeydim,kraliçenin azap başıydım sanki,bade sunan,ve kendini aşık sanan,
bir deliymişim,
kendi kendime mutluluk ve sevda yuvası kurup,anahtarını sana sunmak ne haddimeydiki,,,
musef yüreğimdeymiş gibi,yandığımı yazdım durdum,
metan gazının doğduğu yerdim ben,kimin umurundaydı zavallı bedenim........inandım kürü kürüne,belkide ben öyle sandım,ama sende söylemedinki yolun başında çıkmaz sokak olduğunu bana,ama layıktı o muhteşem kelimeler sana,bilirim seni yakmadı asla lakin beni kavurdu geçti,birdaha kül olmak kalmamıştı kur'anın en uzun duasında,her yudum seviyorum dediğimde gerçekti,sana yalan gelsede tek tek kelimelerim,korkuyordum bir gün bu rüyanın bitişini göreceğimden,parçalayıp atım senle olan anılarımın defterini,nereye biliyormusun,metan gazının sahibi olduğum kalbime,,,,saolasın,,,cannnnnn,
Kayıt Tarihi : 12.4.2011 21:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!