Çöpe Döktüler Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

ÇÖPE DÖKTÜLER
Ruhu nasırlaşmış, vicdanı kallar,
Patates, soğanı erken söktüler,
Piyasa düşmesin diyen çakallar,
Tonlarca ürünü çöpe döktüler.

Patlıcan bibere verdi ayarı,
Bununla kalmadı yoldu hıyarı,
Ağlata, ağlata Yarüağyarı,
Tonlarca ürünü çöpe döktüler.

Uğrayıp Adana, Diyarbakıra,
Kavunu, karpuzu, yükleyip tır'a,
Ûkala ûkala indirip kır'a,
Tonlarca ürünü çöpe döktüler.

Bu nasıl anane bu nasıl töre,
Talimat vererek gözleri köre,
Hasatı toplatıp göz göre göre,
Tonlarca ürünü çöpe döktüler.

Talan eyliyerek bostanı bağı,
Kökünden sökerek, marul kabağı,
Dere kenarına örerek ağı,
Tonlarca ürünü çöpe döktüler.

Allah'tan revamı söyleyin hele,
Nasihat edeni almayıp gale,
Kurusun diyerek sümbülle lale,
Tonlarca ürünü çöpe döktüler.

Göz yuman olunca trajediye,
Sermayeyi yele verip hediye,
Mahsülatı götürerek vadiye,
Tonlarca ürünü çöpe döktüler.

Müçtehit olarak yüreğim sızlar,
İlim'e irfana, dayanıksızlar,
Bir araya gelip nursuz, arsızlar,
Tonlarca ürünü çöpe döktüler.

Sözlük:
Yarüağyar :Dost düşman
herkes,
el âlem.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi