Mevsim kıştı
Yüreğim kar
Aklımda bebesini harpte değil
Darpta yitiren kızım var
Sen onun gibi
Yüksek tahsil sıralarından geçmemiş polisi koyarsan karşısına
Elbette erişeceksin o hazin sona
Sonra dönüp de şaşıracaksın
Başına çarparak önüne düşen çift sarılı yumurtalara
Ben de sana şaşıracağım tabi
Nasıl olur da anlamazlar bu doğanın en temel yasasını diye
Bil ki
Her etki doğurur kendi tepkisini
Zıddıyla beraber yaşar her şey
Sen unuttun belli ki
Hani coplamıştın Yıldız’da ya
Unutamamışlar tadını çocuklar
İşte o copun rövanşıydı yumurta
Şimdi sen o yumurtadan lekelenen ceketini götür bir kuru temizlemeciye
Ve masum bir demokratik tepki olarak çek sineye o kadar
Adın Egemen’di senin değilmi?
Belli belli egemensin sen
Ne ironiktir ki soyadın da Bağış
O vakit ne duruyorsun mirim bağışla
Hepsi hepsi o kadar…
Copa karşı soft eylemdir
Yumurta
İbrahim Erol
gazete54.com
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta