Çöl olmuş halin Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Söylenemez gerçi her gelen dile,
Korkunun kıldığı lâl olmuş dilin.
Söylenecek sözün var ise bile
Çobanın saldığı mal olmuş halin.

Aklı eren susar, cahil konuşur,
Cahillere nice bilgin danışır.
Böyleleri binbir şekle dönüşür
Ruhunun öldüğü kul olmuş halin.

Gerçeğin yanında duran insandır,
Haksızlığa susan dilsiz şeytandır.(*)
Mırın kırın edip kendini kandır
Yolsuzun bulduğu yol olmuş halin.

Halleri saymışım, kime ne fayda?
Çıkarcı tayfası hep aynı huyda.
Bulanık su varken derede, çayda,
Pisliğin dolduğu göl olmuş halin.

Hani, birbiriyle emin görüşen,
Dostluk iyilikte candan yarışan?
Durmuşoğlu halkın hali perişan
Serabın solduğu çöl olmuş halin.