Çoktan Bıraktım.! Şiiri - Nazife Abaylı

Kenetlemişsin ellerini birbirine,
Dikmişsin gözlerime mayhoş gözlerini,
Geçmişi anımsatırcasına,
İhaneti tekrar yaşatırcasına bakıyorsun..

Kaç kez söylemiştim ben sana?
Gelme demiştim düşlerime.
Gelme zamansız,gelme benden habersiz,
Bakma gözlerime..
Tutma ellerimi demiştim..
Anlamadın..
Kendini zorla düşlerime aldırdın..

Sahi..!
Şimdi anımsadım..!
Senin gözlerin koyu kahveydi değil mi?
Ellerinde esmer..
Uzun uzundu parmakların.
Ellerimi,ellerinin içine aldığında kaybolurdum.
Kollarında uzundu ellerin gibi.
Yokolurdum sardı mı bedenimi..

Yüreğin vardı bir de..
Cesurdu, tertemizdi,mertti o yüreğin..
Sevdimi tam severdi.
Ölürcesine,bitercesine,erircesine severdi..
İhaneti sevmezdi..
Yediğim kurşunlar canımı acıtmasın diye,
Önüme kendini siper ederdi.
O öyle bir yürekti değil mi?

Sahi sen..! !
İçerdin değil mi?
İçince,adam gibi içerdin sevmelerin gibi..
Rakı,bira,şarap demezdin....
Vururdun şişenin dibine dibine...
'Bu gece bütün meyhanelerini dolaştım İstanbul'un'
Şarkısını söylerdin.
'Doldur be meyhaneci doldur,sabaha kadar doldur.! ! ' derdin..
Sen içince adam gibi içerdin değil mi?
Tıpkı sevmelerin gibi....adam gibi..! !

Ama bitti...
Ne adam gibi sevmelerin,ne gözlerin,
Ne kadehin,ne de yüreğin kaldı...
Ben..!
Senden kalan ne varsa..
Hepsini çoktan bıraktım..!