Çok Yorgunum İsmet Çok

Çok yorgunum İsmet, çok...
Gözlerim artık iyi görmüyor.
O eski gücümü kendimde bulamıyorum.
Hızlı yürüyemiyor, hızlı düşünemiyorum...
Biliyorum,
Saçlarımda ağırdı biraz...
İçme diyorsun da hep, kolay mı sanıyorsun?
Benim tek eğlencem,
Hani, gece kurulan o rakı sofraları...
Bir yanda musiki...
Bir yanda meze, bir yanda rakı,
Bir yanda dostlar ve sen...
Başka eğlencem mi kalmış?
Nereye adımımı atsam,
"Aaa... Sen! Sen! "
Onu da çok görme bana,
Bırak da sonuna da getirse beni,
Elbet gelmeyecek mi sanki?
Yaşayayım, son arzumu,
Mutlu ve umutlu...