Bu gece geçit vermedi kabuslarım
Gözlerimden koptu mutluluğa asılı halatlar
Ne sığınabildim güzel bir hülyaya
Ne de sığabildim şu kavanoz dipli dünyaya
Içime çöreklenen fırtınanın, ızdırap yükünü taşır, vagon vagon aklımdan geçenler
Anlatsam birine biliyorum büyük yük altında ezilecek
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Biz mi her şeyi kabus hale getirir olduk,
yoksa hayat bir kabus gibi mi çöktü üstümüze,
karmaşık bıkkınlıklar gitgide çoğaldıkça, eksiliyor sevinçler içinde
tazelenmek ne mümkün ..
esenlikler diliyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta