Bu gece geçit vermedi kabuslarım
Gözlerimden koptu mutluluğa asılı halatlar
Ne sığınabildim güzel bir hülyaya
Ne de sığabildim şu kavanoz dipli dünyaya
Içime çöreklenen fırtınanın, ızdırap yükünü taşır, vagon vagon aklımdan geçenler
Anlatsam birine biliyorum büyük yük altında ezilecek
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Biz mi her şeyi kabus hale getirir olduk,
yoksa hayat bir kabus gibi mi çöktü üstümüze,
karmaşık bıkkınlıklar gitgide çoğaldıkça, eksiliyor sevinçler içinde
tazelenmek ne mümkün ..
esenlikler diliyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta