Ne saray umrunda ne kristal köşk
Ne yaşam umrumda ne neşe ne meşk
Ölmekten betermiş karşılıksız aşk
Ben ölmeden ölmeleri öğrendim.
Sen Allah’ın lütfettiği gözlerle
Özenerek yaratılmış yüzlerle
Aşkı sunan o en tatlı sözlerle
Gönülleri çalmaları öğrendin.
Ben gönlümü hasret ile dağladım
Kuytularda gizli gizli ağladım
Asi kalbi sabır ile eğledim
Hüzünlüyken gülmeleri öğrendim.
Sen sevgi ekmeyi biliyor musun?
Sen kalbe akmayı biliyor musun?
Sen hasret çekmeyi biliyor musun?
Sen vermeden almaları öğrendin.
Yetti be güzelim yaptığın yetti
Bu garip aşığı kendinden etti
Bu aşk Coşari’ye çok şey öğretti
Seven kalbe gelmeleri öğrendim
19.10.2025/Samsun
Kayıt Tarihi : 20.10.2025 08:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)