Atmak zordur sevdiğini yüreğinden,
Kalbe saplanmış bir hançer gibidir tadı,
Hep lanet ettiğimiz ayrılıklar,
Vardır her sonun bir başlangıcı.
Bilirim, belki de bilmezmiş gibi yaparım,
Ama benim son ve başlangıcım hep sensin,
Yüreğime sadıksın sen, vazgeçilmezsin,
Durduğun yerde durursun yıllardır.
Bazen yüreğimi köpürten çağlayan bir şelalesin,
Bazen küçük bir kibrit çöpüsün,
O kadar tehlikelisin ki bütün bir ormanı yakabilirsin,
Çok asi ve serserisin sen.
Çatlamış dudaklarımın susuzluğusun sen,
Gündüzlerimin telaşı, gecelerimin düşüncelerisin sen,
Uzun zamandır aşkımsın bir yandan da sonsuzsun sen,
Benim yeniden doğuşum, varoluşumun kaderisin sen.
Belki de geceden kaçıp gündüzü kovalayan güneşsin sen,
Aslında gecem ve gündüzümsün sen,
Hayata dair, yaşama dair, derin bir nefese dair,
Ne varsa benim her şeyimsin sen.
Seninle ya da sensiz,
Mesafelerin gerçekte ne önemi var,
Yaşadığım sürece,
Senin soluduğun havayı soluyabildiğim sürece,
Ta ki hayatın tek gerçeğini deneyimleyene kadar.
Benimsin, benimlesin sen,
Çok seviyorum seni,
Ötesindesin aşkımın,
Çok seviyorum seni.
Kayıt Tarihi : 8.8.2024 16:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!