Çok Önceleri Şiiri - Boğaç Yüzgül

Daha çok öncesinden batırmışız günü günün güneşine
ve tek sesli bir şiirin ilk hecesinde yatırmışız aşkı uykuya
ve şarap kadehlerini sıra sıra doldurup içerek
ve harap halimizden, yok sayıp geçerek
ve hiçliğimizi yok sayıp içlenmişiz içten içe…

Daha çok öncesinden bitirmişiz
ve bitmiş bütün bitirilmişlikleri itmişiz öteye
ve güncesinden okuduğumuz tüm yitirilmişliğin berbat kokulu anısıyla
ve bestesini hiç duymadığımız lirik bir eserin tınısıyla
ve korkak bir tortulanmışlığın cezbedici konusuyla
ve kahredici bir yalnızlığa sürüklenmişiz…

Daha çok öncesinden açılmış perde
ve sahnelenmiş bütün oyunlarla ilgili dekorlar
ve giyilmiş kostümler sağda
ve solda
ve her yerde
ve kendimizden başka herşeyden bilgili bir halde
ve yokluğumuzun varolacağı her mahallede
ve herhalde bile diyemedi kaybolan gece…

Daha çok öncesinden bizsiz bir gelecekte yaşamışız
ve biz olmadan bizsizliğin izine rastlamışız
ve şimdi biz, bizimle birlikte bizsiz bir bilmeceyiz…