Çok olmuş Öleli aslında Şiiri - Gencay C ...

Çok olmuş Öleli aslında
Üç yüz yıl olmuş haberim bile olmamış
Helvamı kumla karıp
Rüzgârla pişirmişim
Umudumla yemişim
Haberim olmamış
Etrafım hakim kesmiş
Boynumu vurmuşlar
Konuşsan bağırsan kıyamet olur
Sussam için yanar kül olur

Yağmurlar yanaklarımda vadiler açmış
Kuş sanmışım kendimi
Pırpır yüreğim
Nedir bu esaret
Nedir bu aptal cesaret
Bitmeyen sükunet
Toprağımı özlemişim
Gitmişim bir gün
Gittiğimden haberim yok
Kapıları açamayınca birden
Düşüvermişim gerçeklere
Yaratanımı özlemişim
Eteklerinde ağlamışım
Yüzyıllarca af dilemişim
Yaratanımı özlemişim
Gidince çocuklar gibi sevinmişim
Çok özlemişim
Çok ağlamışım

Hayatın hepsi yalan olsa da
Acılar gerçekten acıtıyordu
Derin izleri kalıyordu
Hem orada hem burada
Tükenmek bile yetmezdi bazen
Tekrar eden döngüde ruhun diken içinde
İçim takılırdı dikenlerine pamuk misali
Birden susardı bu gönül
Gözlerim bir başka bakardı artık hayata
Korumasız çıplak yüreğimle
Tel tel dökülürdüm
İçim savaş meydanı
Vur vur bitmiyor dertler
Eksik gedik ne varsa
Büyüyor gidiyor
Uzadıkça film şeridi
Ağırlık çöküyordu
Ansızın alınan yaralar
Bas bas tuz yetişmiyordu
Kavruluyordum
Demleniyordum kendi tadımda

Kim vurdu göremedim
Tanıdık biridir mutlaka
Canıma bu kadar yakın olup
Bu kadar candan kim vurabilirdi başka
Kim vurdu göremedim
Öldüğümü bilemedim
Gerisi suret
Gerisi sukunet……..