Efendim bendeniz İsmail'den olma, Hatice'den doğma, Çorum'un Sungurlu kazasından, tevellüt binüçyüzkırkyedi İbrahim Bolkese. Şu karşıda görmüş olduğunuz, bacası filtresiz sigara dumanı gibi tüten mütevazı fabrika benimdir efendim. Rahmetli babamdan kalma bir fabrikadır. Ne üretiyorsun sorusunu soracak olursanız, ona da şöyle cevap verebiliriz. Başta düdüklü tencere olmak üzere, çatal, kaşık, bardak, çanak gibi bilumum mutfak araç ve gereçleri diyelim. Gayet mütevazı bir şekilde üretip, yine mütevazı bir şekilde iç piyasaya ve dış ülkelere muhtelif zamanlarda, çok mütevazı grostonluk tankerler ve yine mütevazi TIR'lar ile gönderiyoruz...
Baba mesleği dedik ya, bayrağı babamızdan devir aldık, biz de çocuklarımıza zamanı gelince, gayet mütevazı bir şekilde devredip köşemize çekilmeyi de biliriz evvel Allah. Demek ki neymiş, bu bir bayrak yarışı, bayrağı yere düşürmemeli...
Aşağı yukarı fabrikamızda beş yüze yakın işçimiz vardır. Benim işçilerim diye söylemiyorum ama hepsi pırıl pırıl el değmemiş pırlantadırlar ve benden bile daha mütevazıdırlar. Ne diyeyim ülke ekonomisine büyük katkı yapıyor hepsi. Hepsini alınlarından ve hatta spikerin kaleci Rüştü'yü işaret eden deyişiyle ''İşçilerim benim sizi her yerinizden öpüyorum, bu ülke sizin ile gurur duyuyor.'' Böyle işçiler ile gurur duyulmaz da ne yapılır? Siz olsanız belki benim duyduğum gururun on katını bile duyarsınız.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta