Çok mu? Şiiri - Aytekin Orhan

sürüklüyorum senide,
kendimin bilmediği bilinmezlere...

çok kışlar yaşadık,
baharı görmeden söndüğümüz oldu...
ayrı,ayrı yaşayıp giderken,
çok zaman yaşarken öldüğümüz oldu...

aynalarda gördüğüm yüzler yabancı,
uzak iklimlerden kopup çıkagelmiş gibi...
tanıdık bir melodi, geçmişten ismini çıkartamadığım,
karşı komşum çalar nispet edercesine...

mevsimler geçiyor dayandı güze,
nezdim’de başlıyor düşler mevsimi,
ve burukluk!
içimden atamadığım...
ah şu kahrolası geceler!
dağlıyor yüreğimi,
deşiyor milim, milim ciğerimi...

gülmek istiyorum artık!
nefes almak, geceleri dolaşmak istiyorum,
beni içinde boğan bu şehrin caddelerini...
denizin kokusunu duymak istiyorum,
beni geçmişe götüreceğini bilsem bile!

haykırmak istiyorum!
sensizliği içimde öldürdüğümü,
ve kazandığım özgürlüğümü...
yaşamak istiyorum...
çok mu?

eylül 2005