Çok Çok Beş Hali Şiiri - Muammer Karadaş

İnsanın da halleri var: yalın hali
Har aşktan yenik döndüğünde ter ü taze
Mürekkebini akıtmış tarihe ne var ki
O tarih kitabe-i seng-i mezarda dize

İnsanın da halleri var: su hali
Sabi sübyan iğfal edilmiş ceremesi ödenerek
Günde sekiz saat ve beş gün örümcek
Ağlarında tutunmuş posasına evladı, eyali

İnsanın da halleri var: ateş hali
Bir zamanlar var zil takıp isyanlara çıktığı
Yüzüp yüzüp kuyruğunda, inatçı bir bukağı
Yıktığı bütün kendisiydi, anladı bunu en güzeli

İnsanın da halleri var: tunç hali
Durup ara sıra kendini yorumladığı sokak ortasında
Kılçık kıvılcım yürek atışları tekleyen, oltasında
Şundan bundan sokak kedisiyle söyleşiyor esrik belli

İnsanın da halleri var: toprak hali
Tütünencam, alkolencam, gülencam toplam
Bir an önce orda olsam damıtılmış misali
Yansam, yıkılsam; anlayın işte, hamlığa dayanamam