Çok anlatıldı bu öykü

okul çocuğu bu koymuş kafasına
canı ille de şeker ister
aşabilse ana yolu karşı fabrikaya gider
kömelerce eski şeker çocukları sinek gibi çeker
zıplarsa duvardan yola hemen varır şeker dolu avluya
birazını yerse
birazı da arkadaşlarına

güneş vurmuş alnına
boynu düşmüş sağ yanına
kıvrım kirpikleri kırık
kravatı hala boynunda
savrulmuş kıvrılmış yatar
otoban kenarında

paylaşmış gibi çakıllarla
sessiz sedasız şeker tadını
arkadaşları tahtaya
iri iri yazmışlar adını

ocak sömürenler
ocak söndüren kara eller
hep siz yemeyin
bu çocuklar da yesinler

2001/İstanbul