Sessiz ve oldukça sakin bir odanın sükunetinde
berelerimi yamalamaya çalışıyorum yaralarımla..
çaresiz kalmışlığım diz hizasında ve orta direk yıkıntıların koynunda
alabildiğine balçık ve karanlık bu dünya..
çoğu acıdan geçtim artık,
olması gerekenden fazlasını yaşayarak..
umutlarımdan yoksun bırakılarak,
hayallerimi yüreğime taşıyorum
yetmiyorum lakin hiçbir mahkumiyete
hiçbir ceza yapmadıklarımı yaptıramıyor keza
ve hiçbir ölüm tam olarak anlatamıyor yaşadıklarımı..
Kayıt Tarihi : 29.4.2009 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)