Çoğaltım Şiiri - Leyla Özercan

Yaratılarımızın izdüşümüydü,belki de yaşananlar
Beynimizin ileti titreşimleriydi,insanları birbirine
yaklaştıran.
Yürek seslerinin ritmiydi,yaşantılarımızdaki
tekdüzeliği delen.
Gülüşlerimizin içtenliğiydi,yaşananlarla özdeş
Ya da yaşanacakların ürküntüsüydü,tutukluğumuza
yerleşiveren.
Kimi zaman anıların ayak sesiydi,yanıbaşımızda
duyduğumuz.
Kimi zaman düşlerimize takılan,gelecek kuşlarının
kanat çırpışı…
Birlikyeliklerdi çekilir yapan dünyayı
Dostluklardı üzerine nice yeni dünyalar kurulan
Şiirsel bir etkileşimdi evreni ışıklayan.
Ve yaşama sevinciydi,paylaştıkça çoğalan,
Yüreklerce,tutkularca! ...