Çiçek Şiiri - Leyla Özercan

Nerede benim şehrimin
Çiçekleri.
Nerede mutlu,
Gülen insanlarım?
Sevdalı,umut dolu
Sevecen dostlarım.
Güvenle yürüdüğüm
Yollar,caddeler.
Ümitle sarıldığım,
Barışla bezeli sevdalarım! ...
Bahçe bahçe,çiçek çiçek
ANKARA!
Silahsız,bombasız,askersiz.
Güven,erinç veren
İçten bir dost…
Her şey düş sanki:
Bütün bu silah sesleri,
Patlamalar,ölümler..
Her şey! ..
Tüm korkular düş..
Uyanıp bitecek sanki..
Bütün karabasanlar gibi
Bitecek sanısı…
Ama yok olan anılar olmamalı
Sevgiler,ümitler olmamalı.
İnadına sevmeli yaşamayı.
İnadına düşlemeli yarınları.
Ve inadına,
İnadına savaşmalı
Korkularla
Korkak,zavallılarla! ..

(Diyarbakır)