Her birimiz karanlık çocukluk dönemi merdivenlerinden yukarı doğru çıkarken çeşitli düzeylerdeki farklı yerlerde karanlık merdivene yansıyan ışıklar, o ışıkların geldiği dehlizler gördük. O ışıklardan ve ışıltılardan etkilendik. Bazılarından uzak durduk, bazılarının ışıltılarına kapıldık, yürüyüp gitmek istedik.
Pek çok çocuk yanlarında duran, ellerini tutan rehberlerinin sözünü dinledi. Bu ışıklar ve dehlizler hakkında onların dediğini yaptı.
Rehberler, bilerek ya da bilmeden, bizi doğru dehlizlere, doğru yollara diğerleri de yanlışlarına yönlendirdi.
Kimi rehberler kayıtsız kaldı, kimi çocuklar rehbersiz gitti gideceği yere.
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,