Atım yok sokakları tozuttuğum
Söğüt dalındandı atım, yok!
Suyu kurumuş kuyuya düştü topum
Dut ağacı dut vermiyor, arısız
Çiçeksiz bahçelerden uzaklaşmış kelebek
Ana sütüne hasret ağlıyor bebek
Her kış sonu özlenen mevsim bahar mı?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta