şehir suskundu şehir sakinleri kadar
siyah beyaz fotograftaki kadar nostaljik
sen ayni kapidan çıkıyordun her sabah
kuşlar her bahar aynı dallara tünüyordu
ve akşamları bozacılar gelirdi...
çocukluğum ve çocuk arkadaşlarım
teravih namazından çıkardik
bayramlarda tüm komşuların ellerini öpmeye giderdik
o zamanlar şehir suskundu
siyah beyaz fotoğraflardaki kadar nostaljikti yasam
sen hep ayni evde oturuyordun
komşularimiz ortakdı
heyecanlarımız ve hüzünlerimiz
her sonbahar kuşlarsa aynı refleksi gösterirdi
her dal kuşlarla beraber yapraklarini dökerdi
6.11.2004
Kayıt Tarihi : 6.11.2004 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!