Tebessüm Şiiri - Zehra Yurtseven

Benim büyüdüğüm yuvada,
Çocuklar birbirine bacı gardaştır
Karanlık dolaplar kilitli, suçlar ortaktır..
Sessizlik çökünce geceye,
Neşeli çığlıklar duyarım yatakhanede;
Kalkar yatağımdan,
Boş salonlarda oynarım,
Aşık atarım hınzır cinlerle.
Erzurum ayazdır kar çok yağar,
Batıp çıktığım karlar,
Çok zaman boyumu aşar.
Bazen yumuşak eller,
Benim de başımı okşar.
Ateşler içinde yandığım gecelerde;
Sabahlar bana uzaktır,
Annemi hiç tanımadım, özleyemem
Bilmediğim duygular bana ıraktır..
Kalabalık sofralarda neşeliyim,
İştahla kaşıklarım sıcak aşımı.
Geceden ıslanır bazen yatağım,
Altımda yanan ateşlere alışkınım;
Acımaz canım....
Güzel günler görürüm
Sarı yeşil bahçelerde,
Ezberimdeki türküler,
Öğretmenimden hediye.
Ben uzaklaştıkça Tercan küçülür,
Sıcak bir el tutar elimden,
Kara trenin dumanı tüter gider,
Ben bakarım isli penceresinden....
Sepetteki azık boşalır,
Elim ayrılır tuttuğum elden,
Heybeliada sahiline uzanır.
Adada kurallar keskindir;
Yataklar sabah olunca düz bir çizgidir,
Kalabalıktır sabah talimleri
Koridorlar soğuk olur tatil günleri.
Talebeler gidince yataklar boştur,
Yalnızım, uzun odalar bana loştur....
Deli kanıma giren düşünceler tehlikeli;
Üzerimden çıkardılar bembeyaz ceketimi.
Kara kalem çizdi aldı yıllarımı,
Kanatlarım kırık,
Dışarıdaki hayat bana yabancı...
Vedalaşır giderim sevdiğim İstanbul'la,
Uzaklarda bir güzel görünür,
Beyaz ihram altında.
O güzel bir alev bir ateştir,
Şen kahkahaları dünyalara eştir,
Dilinde her gün acı tatlı bir şarkı;
Kadife sesi sanki bana ilaçtır...
Umutlanırım gelecekten,
Kabuslarımdan uyanırım,
Filizlenir yeni hayatımda dallarım..
Kızmam kırılmam hiç kimseye,
Dalga geçerim hayatla ve kendimle,
Mazi yüzümde tatlı bir tebessüm,
Nereye gitsem ne yöne baksam,
Yeşil gözlerimde parlar çocukluğum,
Ayrılmaz yanımdan......