Çocukluğum Şiiri - Bager Bey

Üzerindeki fistanı dizlerine kadar kıvırmış
Bahçesinde yetişen her ne varsa
Kıvırdı fistanın içine doldurmuş
Topladıklarını çocuklarına
Yemek yapma heyecanı içerisinde olan
Bir annenin evlatlarıydık

Sabah ezanı ile birlikte
Abdestini alıp namazını kıldıktan sonra
Bağında bahçesinde yetişen her ne varsa
Atının üzerindeki heybenin içine doldurup
Onları satıp çocuklarına rızk getirme çabası içinde olan
Bir babanın çocuklarıydık

Bilgisayarın başında büyümedik
Elimizde telefonla sevdiğimize yürümedik
Oturduğu sokağın başında onu görme umuduyla çok bekledik
Allah affetsin komşunun çocuğunu
Abur cubura biz alıştırmış olabiliriz
Güzel sözleri küçük bir not kağıdına yazıp
Bunu götür orada oturan ablana ver diyip
O küçük çocuğa çok çikolata ısmarladık

Cesur ve delikanlı çocuklardık
Öyle birini ekleyip mesaj atma lüksümüz yoktu
Sevdiğimiz kızın abisinden
Dayak yemeği göze alıp
Sevgimizi itiraf eden çocuklardık biz

O sabahçı biz öğlenciydik
Bazen okulun kapısında karşılaşırdık
O yüzden okulu çok kırdık
O günü mutlu geçirme ümidiyle
Dönüp bakar mı acaba hevesiyle
Kapısının önüne kadar Arkasına çok takıldık

Siz bakkal Muhittin amcadan
Açık gofret alıp yediniz mi
Leblebi tozuna bayılırdık
Küçük şeyler ile mutlu olurduk
Ama büyük sevdalanırdık

Pazar sabahlarını iple çekerdik
Sobanın yanına bırakılan
Mavi plastik leğenin içinde
Gözlerimiz Arap sabunundan yana yana
Yıkanmanın keyfini çıkarırdık

Bizde öyle lüks tatlılar yoktu
Dışarıdan tabakla aldığımız temiz karın
Üzerine pekmez döküp
Temel reisin safinazı kurtarmasını izlerken
Afiyetle yerdik

Çelik çomak körebe saklambaç derken
Yavaş yavaş terleyen bıyıklarımızın farkına varmıştık
Topun peşinden koşarken
Akşam yemeğini kaçırdığımız için
Babamızın korkusundan
Annemizin hazırladığı salçalı ekmeği
Gizli saklı yedikten sonra
Günün yorgunluğundan
Olduğumuz yerde uyuya kalırdık

Biz hayatı dolu dolu iliklerine kadar hissederek yaşayan çocuklardık
Öyle şimdiki çocuklar gibi tırnağı kırılsa
Hemen acile yetiştirmezlerdi bizi
Kırık kola 2 tane tahta koyduktan sonra
Yüzümüze inen iki Tokat'ın ardından
Bir hafta 10 güne bir şeyin kalmaz iyileşirsin diye teselli alan çocuklardık

Bizim öyle janti kıyafetlerimiz
Marka ayakkabılarımız yoktu
Ayakta bıraktığı mistik plastik kokusuyla
Kara lastiğimiz vardı
Bayramdan bayrama yenisi alınırdı

Okula gelen doktor ve hemşirelerin
Yaptığı bit kontrolünde
Başımız da bit çıkmadığında
Sınıfta kasıla kasıla çaka satardık
Kısa zaman içinde
Bu kadar güzel hayatı geride bırakıp
Hiç bir şeyden tat almaz olduk
Şimdi sevenlerin ağzında beddua
Halbuki biz ona bakmaya doymazdık
Küçük şeyler ile mutlu olan çocuklardık
Bize büyük acılar yüklemeyin.
BAGER