Yeniden Doğur Anam Şiiri - Fahri Bulut

YENİDEN DOĞUR ANAM
Tee tepeden, tırnağa, vekiller kirlendiler,
Yaptıkları yasayı, kevgir etti deldiler.
Namus yeminlerini, yaladılar sildiler,
Çocukluğu özledim, yeniden doğur anam…

Balık baştan kokarak, kuyruğuna da sindi,
Korkuların üssüne, tehdit ve ölüm bindi,
Namuslu insanları, namussuz olan yendi,
Masumluğu özledim, yeniden doğur anam…

Saygı, sevgi yok oldu, hatır, gönül kalmadı,
Sarı paşa kurduğun, tek bir devrim olmadı,
Muasır hedeflere, Türk ulusu varmadı,
Çağdaşlığı özledim, yeniden doğur anam…

Hısım, akraba, eş, dost, bir birine yad kaldı,
Fitne, fesat kaynıyor, tüm kötüler baş oldu,
Sevinç, neşe kalmadı, onca gül beniz soldu,
Kucağını özledim, yeniden doğur anam…

Görsen bir hapishane, apartman deniliyor,
Komşular bir birini, tanımıyor, bilmiyor,
Fakir cenazesine, zengin komşu gelmiyor,
Kerpiç evi özledim, yeniden doğur anam…

Söylediğin ninninin, şimdi adı aranjman,
Bağırıyor, oynuyor, sözlerini anlaman,
Bir birine karıştı, yazık sap ile saman,
Ninnileri özledim, yeniden doğur anam…

Beşikler çöplüklerde, karyola deniliyor,
Ana sütü yerine, çocuk mama emiyor,
Rızazade, çok üzgün anıları özlüyor,
Beşiğimi özledim, yeniden doğur anam…
01.12.2020
Fahri Bulut Rızazade