Araçlarımız içinde çocuk unutmaktayız,
Unutkan olmakla da hiç utanmamaktayız…
Çocuk unutulması bağışlanamayacak,
Şemsiye olsa belki sorun oluşmayacak…
Unutmuş ve gelmişler çay demleyip içerler,
Ekranı açınca çocuklarını görmüşler…
Demişler, çocuk bizim demek ki unutmuşuz,
Dalgın olmak kötü şey biz nasıl unuturuz?
Bu da bir tür olay gelmiş kulağımıza,
Yer etmiş olsa gerek katılmış anımıza…
(2016)
Kayıt Tarihi : 9.7.2018 16:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!