Çocuklarım Gelir Aklıma Şiiri - Önder Ka ...

Hayatımı delip geçen dipsiz avuntularla oyalanırken
Mavi gökyüzüne bakarken kaybolan çizgilerde
Gece gelmeden yıldızları indiririm gökyüzünden
Sabahı bekleyemem ısınmak için
Üşüdüğümde
Çocuklarım gelir aklıma

Sevgimi belli edememekten korkar
Sararım kollarıma, sarılırım kollarına
Kimi zaman bir köşeye çekilir içimden ağlarım
Asık suratsız olmaktansa gülümsemeyi sürekli kiralarım
Saçlarını okşarken
Çocuklarım gelir aklıma

İnsancıl duygular yüreğimi parçaladığında
Acılar yaşam denen o güzelliği yok ederken
Sabahların titretici ayazında
Soğuk bıçak gibi keserken
Işıl gözlerine dalmayı sevdiğim
Çocuklarım gelir aklıma

Ağladıklarında buğulu isyanlarını düşünürken
Derslerini, okullarını birlikte okurken,
Gökyüzü üzerime bulutlarla gölge düşürürken
Berraklığı aradığım, güneşi süzdüğüm zamanlarda
Çocuklarım gelir aklıma

Gözlerimi kapayınca
Düşüncelere dalınca
Her gün biraz daha toprağa muhtaç kaldıkça
Yağmura tutulup ıslanınca
Bitkiler nasıl ışığa muhtaçsa
İşe, ekmeğe, özgürlüğe alıştıkça
Yabancı kuşatanları kovmayı aklıma koydukça
Çocuklarım gelir aklıma

Acılardan gelecek bir türlü gelmeyince
Karanlıktan aydınlığa yol ayrılmayınca
Ağacın dalına şafak söktüğünde kuşlar konunca
Belirsizlikle yalnız kalınca
Aydınlığım olacak
Çocuklarım gelir aklıma

Önder Karaçay