Güle oynaya kurulmuştu yuvaları
Kavga gürültü ile yıkılıyordu.
Masum bir şekilde bakıyordular
Anne ve babaları kavga ediyordu
Ürkek ve şaşkın bakan gözler,
Bakıp buz kesilmişti minik canlar
Üç çocuğun çırpınışlarıydı
Ağlayarak anlatıyordular, suçumuz ne
İtilip azarlanacaklarını biliyordular
Küçücük yürekleri çırpınıyordu
Bir avuca sığınan canları titriyordu
Henüz birer çiçek iken, solacaklar.
Kayıt Tarihi : 10.7.2008 23:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Adsay](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/10/cocuklari-aglatmayin-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!