İster yirmisinde ister kırkında
İçimizde gülen bir çocuk vardı,
Kimisi bilemez kimi farkında
Üzülen ağlayan bir çocuk vardı
Şimdi bakıyorum, çocuklar suskun
Yüzleri asılmış hayata küskün
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta