Çocuklar Oynuyor Şiiri - Naki Aydoğan

Çocuklar oynuyor
Kızlı erkekli aynı yaşta az kısa az uzun hemen hemen aynı boydalar
Dünyaya doğan ilk dünyayı oynar
Yeter ki oynaya bilsin çocuklar
Bir zamanlar bizde çocuktuk şimdi büyüdük
Evreni oynadık evrime uyduk
Ve bizimde çocuklarımız oldu
Dünyayı oynadılar ve büyüdüler
Evreni oynadılar ve evlendiler
Çocuklarımızın çocukları oldu biz torun saydık
Şimdi torunlarımız dünyayla oynuyor
Biz gözlüyoruz anılarımızla
Doğuşumuzla baktık yaşımızla sorguladık
Biz ölmeyiz biri giyinir ruhumuzu yine
Az çok bedeni farklıdır, az çok ruhumuzu değiştirir
Çocuklar ruhumuzu giymiş oynuyorlar
Şimdilik bol geliyor onlara düşüyorlar ama yine kalkıyorlar
Ağlıyorlar, ruhlarımız ıslanıyor bizde duygulanıyoruz
İnsanlık böyle bir şey
Bazı çocuklar huysuzluk ederler birçok ruh takınırlar
Kararsızdırlar aman dikkat şekilsiz büyüye bilirler
Bu bir ihtimaldir
Ruhuna doğan var mı?
Herkes ruhuna doğar niceliği niteliğini farklı kılar
Kendini geliştirsin bak ruhunu nasıl ifade eder
Edindiği ruhları bir bir ayıklar, düşüncesini alır fikrini söyler
Düşüncesini kapsar fikrini atar gelişir.
Ortamını da geliştirir
Ama çoğumuz çekiştirir, dedi kodu eder ve geçiştirir
Yoruldum ruhum çekiliyor
Tanıdığım kişilerden bildiğim yerlerden
Yatağıma yatıyorum bir nevi ölümüme
Bir nevi kara deliğe
Daha canlıyım sadece uyuyorum
Uyku uyanıklık arası rüya görüyorum ruhumu
Bir çalmış ben peşinden gidiyorum
Aşkım seni öptüm geri aldım ruhumu senden
Sende beni öptün paylaştık ruhumuzu
Şimdi çocuğumuzu öperiz…