Çocuk Oyunu Şiiri - Kağan İşçen

"bir korkuyu düşünmek yıpranmışken
sinema anılarından kalmış gibi tutuk
yeni bir korku yaratmaya çalışılır ya bütün
bütün vakitler aynı ürpermeye ayarlı
iç denizleri yıldızlarla delik deşik
farklı sevmeye açılmış yelkenlidir
yeni bir korku yaratmak...
seninle de sensiz de hep..."

"uzun sürecek bir kentsizlik kabusu muydu
rüyasız mezra uykularında bile kaçak
ağlamasına yetişecek bir annesi yok
hıçkırığını anlamış görünecek bir uzatmalısı
izini unutturacak bir yolu
sözünü sevdirecek türküsü
dalını sevdirecek bir baharı yok
ve yokluğuyla şiirlerimde meşhur
kendi yağında kavrulan bir çocuk oyununda
en cesur korkağıyım bütün su başlarının
ve de en korkak cesur
seninle de sensiz de hiç..."

"parmaklarımı gözlerime bandırıp
yeri ve göğü boyuyorum uykularımda
tanrıyla kimsesizliğimi paylaşıyorum böyle
yetmiyor ayaklarımın altındaki
ve başımın üstündeki boşluğun sonsuzluğu
acılarıma
uyanıyorum bakıyorum ki karşımda dünya
sıkılıyorum kendimden de
seninle de tek sensiz de..."

"alelacele sessiz bir köşeye
zor atıyorum çaresizliğimi
can havliyle ve nefes nefese
sımsıkı kapayarak gözlerimi
dinliyorum kalp atışlarımı
okşuyorum göz kırpışlarını"