kapağın arasında
sıkışıp kalır ömür
sabahın ortasında
tıkışıp yanar kömür
sesimde dolan öfke
yüreğimden de yufka
serpe sermedir ufka
bakışıp durur umur
yılların yükü varken
iyiydi hep binerken
güçten gitti inerken
yakışıp görme dumur
dizim çökmüştüm sana
izim sökmüştüm sana
dibe çökmüştüm sana
çakışıp yağar cumur
yeni bir yaş düşürdü
deli gönlüm üşürdü
yapraklar düşüşürdü
çıkışıp solar yumur
büyüdükçe küçüldü
boydan ölçü ölçüldü
ip değince kırçıldı
yıkışıp alır samur
emekleyen çocuksun
büyümüşte küçüksün
sırtındaki gocuksun
takışıp durur mamur
utanmadan ağladı
usanmadı bağladı
yürekleri dağladı
çocuk elinde zumur
cumur 1. Yağda kızartılmış ekmek. 2. Peynirle taze mısır ekmeğinden yapılan bir çeşit yemek
yumur hayvanların göden bağırsağı
zumur Yağda kızartılmış ekmek lokmaları üstüne toz şeker dökülerek yapılan tatlı.
Kayıt Tarihi : 6.11.2010 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!