Çocuk Buğulu Hatıralarım

Şimdi
Uzaktan bakar gibi…
…

Aslında
Gözlerimde gizli
Çocuk buğulu hatıralarım…

…

Beyoğlu’nda bir adam,
Mahsun
Beyoğlu’nda bir adam,
Üzgün mü üzgün…
Kızının elinden tutmuş yürüyor
Hatta onu zorla çekeliyor…

Çocuk,
Gözleri yaşlı…

Çocuk,
Ağlamaklı…

Rengarenk görünen
Oyuncakçının vitrinine
Gözleri bağlı…

Mavi elbiseli
Sarı saçlı bebeğe
Yüreği dağlı…
…

Memur adam
Kıt kanaat geçinen babam,
Çocuğum işte bende,
Gözlerim bağlı; oyuncakçı vitrinine
Yüreğim dağlı; sarı saçlı bebeğe

…

Çaresiz adam
Yüreği burkularak
Çocuk “ben’i” çekeliyor
E çocuğum işte bende
Halden anlayamam istesemde
Gözlerim yağmur çiseliyor...

…

Hafızamdan firar eden
Çocuk buğulu hatıralarım
Gözlerime,
Çocukluğuma özlemim
Yüreğime,
Üşüşüyor…

…

Canım babacığım
Beyoğlu’nda
Elele yürüyebilsek seninle
Keşke ben çocuk olabilsem gene…

20 Nisan 2005 / İstanbul
Hürrem YALÇIN