Biz yıllar yılı, çaldık çırptık yaşadık,
Bu yüzden ellere, el açtık, avuç açtık.
İstikbal için, yurt yaptık okul yaptık,
Bu yurdu sana, mezar yaptık çocuğum.
İhaleyle en kral, hırsızı seçtik,
Geleceğini bunlara, ipotek ettik.
Yarınlar için, yol yaptık, köprü yaptık,
Bu yolda seni boğduk çocuğum.
Fazilet bize ne gerek, kötü yollara saptık,
Banka kurduk, sonra soyduk batırdık.
Bunlar için, kanun yaptık af çıkardık,
Seninse istikbalini, çaldık çocuğum.
Deprem dedik, tufan dedik yıkıldık,
Ar namustan hayâ ettik, sıkıldık.
Seni gömmek için, pansiyon yaptık,
Seni ana kucağından, çaldık çocuğum.
Affet desem yüzüm yok, çünkü arsızım,
Geleceğini çalacak kadar, usta bir hırsızım.
Sana istikbal, bana nesil ne lazım,
Seni diri diri gömdük çocuğum.*
* Bingöl depreminde yıkılan yurtta ölen yavrularımıza.
Mehmet Şükrü BaşKayıt Tarihi : 24.1.2006 17:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)