Oynayın çocuklar oynayın,
İp atlayın, top oynayın.
Önünüzde diken dolu bir yol,
Düşün kalkın oynayın.
Bir zamanlar bende, sizin gibiydim,
Ama ne balonum, ne topum vardı.
Bir yaşantım vardı, karma karışık,
Ne de yarınlarda, umudum vardı.
Ağlamak dahi, yasaktı bana,
Sövülürdüm, dövülürdüm.
Her hafta bir eve, bir umuda,
Kovulurdum, sürülürdüm.
Oynayın çocuklar oynayın,
Düşün kalkın oynayın.
Güzel günler bu gündür,
Çember sürün, top oynayın.
Kayıt Tarihi : 24.1.2006 18:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şükrü Baş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/24/cocuklar-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!