İki bin beş mevsim günlerden hazan
Işıklar karardı ey Çobanoğlu
Aşkın irfanına aşk koydun ozan
Renklerin göğerti hey Çobanoğlu
Erdem sofrasına çok azık verdin
Nerelere gittin ne idi derdin
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
