şimdi bayırlardan aşağı, düzlere
sırtımda en katmerli renkleriyle
karanlık dağlar, kayalar
bir su akıyor ayaklarımın altından
içinde son kavalın türküsü çağlar
koyunlar ağlar.
ne zaman tütmüştü evimin bacası
içi sıcacık dışarıda duman karası
siyah saçlar, mor kuşak
ben kaldım yalnızlığıma ağlayacak
birde içimde bastırılmış ağır sancı
yabancı mı yabancı.
telli duvaklı düğün alayı hasretin
alnımda bir şey yazmıyor umut adına
yokluğun çok başka
ormanlardan içeri, bir adım daha
ayak sesini duyuyorum köpeğimin
işte o da olmasa…..
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 14:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
![Cevat Çeştepe](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/06/cobanin-yolculugu.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)