Ben boşvermişliğin resmini çizdim gökyüzüne,
Her sabah uyandığımda nefretimi yazdım mısralara,
Tarifsiz bütün duygularımı biriktirdim burada,
Sadece insanların adisini dökemedim satırlara.
Ne gökyüzüne baktığımda umut hasıl olur yüreğimde,
Ne de insanların yüzüne baktığımda sevgi uyanır kalbimde,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta