Hadi al kalemi eline
Çiz üstünü yalnızlığın.
Ve çizdiğin yere biraz mutluluk yaz, hatırladığın kadarıyla
Yüreğindeki kıpırtıların coşkusunu
Çiçeklenen sevdanı yaz….
Biten bir masaldı geçmişten elinde kalan
Şimdi anılarıyla mutlu kalmaya çalışılan demeden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Hem yalnızlığın üstünü çiz, hem de 'yeni bir umudun tablosunu' der gibiydi şiir...
Haklıdır Şaire...
Ömür kısa, çizecek olanı bulmak gerek, bulunca da kaybetmemek...
Kutlarım Canan Hanım..
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta